นานๆ ทีจะมีโอกาสหนีจากเมืองกรุงซะที ด้วยความที่เป็นเด็กเมืองกรุงมาแต่กำเนิด โอกาสที่จะได้ออกนอกกรุงเทพแบบเต็มตัว คือไปใช้ชีวิตกับชาวบ้านในชนบทถิ่นห่างไกลถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยมีโอกาสนัก แต่พอมีโอกาสสักครั้งก็ต้องเขียนถึงหน่อย

ทำไมต้องหนีจากกรุงเทพ

เราอาจจะอยู่ในกรุงเทพมานานมาก แต่บางครั้งมันก็นานเหลือเกินจนเราเริ่มรู้สึกว่า เบื่อความ civilize อยากจะไปสัมผัสอะไรที่ไม่มีในกรุงเทพบ้าง

กรุงเทพไม่ใช่สถานที่ที่มีทุกสิ่ง ฉะนั้นการได้ออกต่างจังหวัดเราอาจจะพบอะไรที่มันแปลกตาจากสิ่งที่เคยพบเจอในเมืองกรุงบ้าง ไม่ว่าจะเป็นร้านขายของชำที่ไม่ใช่เซเว่น ไอศกรีมโคนละ 5 บาท มีผู้ใหญ่บ้านและประชุมกันในหมู่บ้านแจ้งเตือนเรื่องต่างๆ ซึ่งคนกรุงเทพผู้อยู่กับที่ทำงานเป็นหลักคงไม่ได้มีอะไรแบบนี้มากนัก

ไม่มีเสียงรบกวนจากรถยนต์ ไม่มีโทลล์เวย์ ไม่มีรถติด ไม่มีสะพานลอย มีถนนสองเลน เดินข้ามไปข้ามมาได้อย่างอิสระ อากาศหนาวแบบไม่ต้องติดแอร์ สัมผัสชีวิตเรียบง่าย

ถามว่าผมติดใจที่โน่นแล้วหรือยัง ก็คงตอบได้ว่าไม่นะ เพียงแต่ถ้ามีโอกาสการลองสัมผัสชีวิตแบบบ้านๆ แบบนี้ก็อย่าลืมคว้ามันไว้สักครั้งแล้วกัน